Een
heerlijke zomer hadden we achter ons liggen, waarin we binnenshuis geen grote
klussen hadden gedaan.
De eetkamer was weer eetkamer, nog wel in de staat waarin hij was met bloemetjes behang. Maar we hadden tijdelijk onze grenen eethoek met wandmeubel er in gezet en verder? Nou ja we konden koken, eten en drinken, zitten en slapen!
De eetkamer was weer eetkamer, nog wel in de staat waarin hij was met bloemetjes behang. Maar we hadden tijdelijk onze grenen eethoek met wandmeubel er in gezet en verder? Nou ja we konden koken, eten en drinken, zitten en slapen!
Het
was gewoon gezellig, de zitkamer was ook op orde in een tijdelijke staat, met
nieuwe slaapbank en het bloemetjes behang en het ongeschonden plavuizenmotief
zeil nog op de vloer.
De
tuin vroeg in het najaar onze aandacht. Na de aanleg van de oprit en parking,
konden we ons tuinplan verder uitwerken.
Dat hield in dat er een grote
oppervlakte geëgaliseerd moest worden om gras te kunnen zaaien.
Wij
stuurden naar de kinderen foto`s ervan met als titel “The Gardeninvaders”, dat
was toen een geliefd tv-programma op de BBC.
Het
had er wel wat van weg, grote metamorfose! Toen het gras gezaaid was en we na
een poosje al een licht groene waas konden zien, waren we helemaal blij.
De
temperatuur was nog steeds ideaal, dus het groeien wilde wel. Mijn overgezette
struiken deden het prima en ik maakte daar ook een perk met de kleuren paars,
lila en roze. Hiervoor kon ik stekken uit het perk dat voor het woonkamerraam
lag halen. Het indelen en plantten van nieuwe vaste planten was erg leuk en ik
was al benieuwd hoe het perk het jaar daarop er uit zou zien. Er werden ook nog
“krijgertjes” van Coby in gezet.
Joep
ging uren, weliswaar in etappes, met de freesmachine aan de gang. Hij holde als
het ware de toch al lager gelegen paden verder uit om er eerst grote stenen als
ondergrond voor drainage in kwijt te kunnen, die dan weer afgedekt werden met
fijn grind. Het hoogteverschil van de voordeur naar de grange (schuur) was ongeveer één
meter vijftig. De grange lag lager en we wilden het daar bij regen wel droog
houden.
Gelukkig
was er vlakbij ons dorp een “carrière” een steengroeve, er werd met de aanhanger ton na ton steen en
grind gehaald en dat kostte je echt niet de kop!
Een
nieuw project werd de badkamer. Er stond een muurtje met de deur er in tussen
de badkamer en arrière-cuisine, dat sloopten we, omdat we de badkamer iets
groter wilden maken.
We
vonden het niet zo fris ruiken in de badkamer, dus toen de muur, de vloer en
wandtegels er uit gesloopt waren, vonden we het nodig om te checken hoe het met
de afvoer daar onder de grond zat.
Daar bleek niet veel van te kloppen en we
besloten dat door een loodgieter aan te laten leggen. Gelukkig zaten we daar
wel aangesloten op de riolering, dat scheelt je in Frankrijk een aanzienlijk
bedrag, want anders moet je een septic-tank op norm aan laten leggen.
Nadat
de loodgieter uit het dorp zijn offerte had uitgebracht en wij die hadden
geaccepteerd, werd ons geduld wel op de proef gesteld. Hij zou dan en dan
komen, maar hij kwam niet. Hij was niet te bereiken en in de winkel kregen we
te horen, dat ze druk waren met “reparaties”, mensen helpen die problemen met
hun centrale verwarming of lekkage hadden.
Gelukkig
hadden we het toilet wel laten staan en moesten we ons verder behelpen.
Er
kon alvast een nieuw muurtje met deur er in gezet worden.
Toen
uiteindelijk na drie weken wachten de loodgieter kwam en wij op de muren de
aansluitingen voor badkraan, wastafel en toilet hadden aangegeven, presteerden
ze het nog om de badkraan bijna “buiten” het bad te monteren.
Dus
het was opletten geblazen en elke keer checken of het goed ging!
Wij
konden daarna aan de slag om de muren die nou niet bepaald in een hoek van
negentig graden op elkaar stonden en schuin wegliepen, uit te raggelen.
We
gingen de muren niet betegelen, want die ene muur liep ook nog een beetje bol!
Aan de ene kant moesten we bijvoorbeeld een wig van twee centimeter onder de
stellatten doen en aan de andere kant moesten we de muur een beetje uitkrabben
om de boel uitgelijnd te krijgen. En dat was veel werk!
Joep,
stortte een nieuwe vloer en die moest goed drogen voordat er nieuwe plavuizen
op konden komen.
Regelmatig
was er per telefoon contact met onze moeders en bezochten we ze ook in
Nederland. We lieten de badkamer even voor wat het was!
Het
viel wel op dat mijn moeder vergeetachtig werd en ze bijvoorbeeld het koken,
als wij er waren aan mij overliet, want dat kon ze niet meer zo goed
coördineren. Verder waren ze gezien hun leeftijd nog redelijk gezond en woonden
ze nog op zichzelf.
De
arrière-cuisine of wat er nog van over was, kreeg over de hele breedte een
inbouwkast, het raam dat in de woonkamer uitkwam, maakten we dicht. In de kast,
die tot aan het plafond kwam, konden we de wasmachine kwijt. We maakten een
garderobe er in en nog diverse planken om voorraad levensmiddelen, broodbakmachine
en andere huishoudelijke apparatuur in kwijt te kunnen, ideaal!
Tevens
hadden we een gigantische appeloogst van al die bomen, dus er was op dat gebied
ook werk aan de winkel.
Ik
noemde het “actie appelmoes”, lijkt wel alsof er een bom is ontploft! Maar het
kwam weer goed!
We
hadden zoveel appels die konden we nooit met zijn tweeën op of verwerken.
Dus
patchvriendinnen kwamen ook regelmatig een portie halen voor de Hollandse appeltaart,
een appeltje voor de paarden en de valappels voor de varkens.
Eén
vriendin wilde leren patchen, dus daar had ik buiten mijn donderdagmiddag met
Coby, één avond in de veertien dagen mee afgesproken om het haar te leren.
Een
andere vriendin vond het eigenlijk wel gezellig, hoewel zij liever hekken
plaatsten dan achter de naaimachine ging zitten, zij kwam ook voor de
“gezelligheid”, maar ze deed toch serieus mee.
In
no-time waren we met zijn vieren, waaronder één Française en het werd erg
gezellig.
Na
een poosje viel de Française af, maar daarvoor in de plaats kwam er weer een
Nederlandse
vriendin van de vriendin, toen nog één en nog één en toen nog een Engelse, dus
waren we met zijn zevenen. Allemaal dames die nog nooit eerder gepatcht hadden.
We
kwamen om de beurt bij elkaar thuis en dan hadden we uiteraard iets lekkers
gebakken. We werkten ook aan een “collectief”, dus met zijn allen een top
maken, waarbij ik als “juf” de technieken, voorbeelden en de huiswerk
opdrachten gaf!
Als de top klaar was, werd hij verloot onder de dames. Het waren hele gezellige avonden met een taartje, thee of koffie en een wijntje en we konden alle nieuwtjes of het wel en wee van tuinen en alledaagse dingen doornemen!
Als de top klaar was, werd hij verloot onder de dames. Het waren hele gezellige avonden met een taartje, thee of koffie en een wijntje en we konden alle nieuwtjes of het wel en wee van tuinen en alledaagse dingen doornemen!
*******
RECEPT
SHEPHERD PIE
Ingrediënten voor 4 personen:
- 650 gram aardappelen
- 1 grote ui
- 1 grote winterpeen
- 100 gram diepvries doperwten
- 3 volle eetlepels mais uit blik
- 500 gram (runder) gehakt
- Parmezaanse kaas en jong belegen Goudse
- 2 eetlepels tomatenpuree
- kruiden: tijm en rozemarijn, knoflook
- peper en zout
- boter en scheut melk
Verwarm de oven voor op 200 graden.
Kook de geschilde aardappelen gaar en maak er met behulp van de melk en boter een zachte puree van.
In een koekenpan het gehakt ruw bakken, voeg peper en zout, knoflook, tijm en rozemarijn naar smaak toe. Voeg de geraspte winterwortel, ui, doperwten en mais toe en roer de eetlepels tomatenpuree er goed door. Blus het geheel af met wat bouillon van een blokje en laat het ongeveer 10 minuten zachtjes pruttelen.
Doe het gehaktmengsel in een ovenschaal en dek het af met de aardappelpuree.
Strijk de bovenkant glad en bestrooi het met een mengsel van de Parmezaanse en Goudse kaas.
Zet de ovenschaal ongeveer 20 minuten in de oven totdat de kaas mooi is gesmolten en gebruind.
De Shepherd pie wordt van oudsher in Engeland gemaakt van lamsgehakt.
****
RECEPT
SHEPHERD PIE
Ingrediënten voor 4 personen:
- 650 gram aardappelen
- 1 grote ui
- 1 grote winterpeen
- 100 gram diepvries doperwten
- 3 volle eetlepels mais uit blik
- 500 gram (runder) gehakt
- Parmezaanse kaas en jong belegen Goudse
- 2 eetlepels tomatenpuree
- kruiden: tijm en rozemarijn, knoflook
- peper en zout
- boter en scheut melk
Verwarm de oven voor op 200 graden.
Kook de geschilde aardappelen gaar en maak er met behulp van de melk en boter een zachte puree van.
In een koekenpan het gehakt ruw bakken, voeg peper en zout, knoflook, tijm en rozemarijn naar smaak toe. Voeg de geraspte winterwortel, ui, doperwten en mais toe en roer de eetlepels tomatenpuree er goed door. Blus het geheel af met wat bouillon van een blokje en laat het ongeveer 10 minuten zachtjes pruttelen.
Doe het gehaktmengsel in een ovenschaal en dek het af met de aardappelpuree.
Strijk de bovenkant glad en bestrooi het met een mengsel van de Parmezaanse en Goudse kaas.
Zet de ovenschaal ongeveer 20 minuten in de oven totdat de kaas mooi is gesmolten en gebruind.
****
Jullie hebben weer heel wat werk verzet.
BeantwoordenVerwijderenGezellige avonden met elkaar om te patchen. Kennen ze in Frankrijk niet de stalletjes aan de straat waar je je spulletjes kunt verkopen?
Gezellige dag
groetjes, Truus uit Drenthe
Wanneer ik je zo die bouwtechnische termen hoor noemen, denk ik dat jullie toch wel veel geleerd hebben in jullie Franse avontuur. En wat doen jullie veel zelf, moet je ook 2 rechter handen voor hebben. O wat gezellig, die vrouwen die ook willen leren patchen en later de verloting van de quilt die af is. Lijkt me een hele leuke tijd. Met spanning wacht ik weer het volgende verhaal af. Groetjes Wilma
BeantwoordenVerwijderen