Daarginds de groene heuvels.

Op dit blog vertrouw ik in gedeelten mijn pennenvruchten toe van het houden van vakantie in Frankrijk, het wonen daar en onze belevenissen daarginds.
Ik ben met het schrijven hiervan al begonnen in 1994, waar blijft de tijd ?

Met een "voorraad" van 130 bladzijden, zal ik twee keer per maand een hoofdstuk posten, op de 1ste en 15de van iedere maand.
Ik maak er dus een feuilleton van!

Om privacy redenen heb ik de namen van de personen die in de verhalen voorkomen veranderd.

Lees gezellig mee en een reactie van tijd tot tijd zou ik erg op prijs stellen.
Als het je aanspreekt en je wilt niets missen, dan kun je ook volger worden.
à Bientôt, (tot straks).............Daarginds !

donderdag 1 januari 2015

KERSTVAKANTIE.



Als we met Kerst weggingen vanuit Nederland, dan was het soms net Russische roulette en dan wel met betrekking tot het weer, wat we onderweg zouden hebben.
Soms hadden we geluk en reden we zonder problemen met een blauwe lucht,
of bewolkt, maar wel in de vrieskou in een auto, die dan wit uitgeslagen was van de pekel, naar La Douce France.
Niet dat het waar wij woonden `s winters zo warm was, maar gemiddeld toch 5 graden warmer dan in Nederland. 

De 850 kilometer rijden in de plensregen met heel de tijd die ruitenwissers voor je ogen, die maar heen en weer gingen.
Daar werd je op het laatst ook tureluurs van!


Maar zodra we aankwamen, maakten we eerst buiten een inspectietocht, geen grote takken afgebroken van de bomen? Of iets kapot gewaaid?
Binnen was het op zijn zachts gezegd fris te noemen, 16 graden, dus dan werd met onze jassen nog aan, de open haard aangestoken.

We lieten de deuren voor het gemak met het uitladen van onze spullen nog even open om te luchten. Als dat gedaan was, deden we ook de centrale verwarming aan en het duurde altijd wel even voordat de dikke natuurstenen muren opgewarmd waren.
Als het éénmaal zo ver was, dan bleef het lang aangenaam warm.

Daarna vervolgde ik mijn inspectietocht in de keuken, waar ik voordat ik ook maar iets in de kastjes zette, met een kritisch oog speurde naar muizenkeutels!
Want wat wil je als de kat van huis is, vieren de muizen feest!
Nou gun ik iedereen zijn pleziertje, maar géén muizen in mijn keuken of liever gezegd huis!
Dat overkwam ons slechts één keer en daarna was ik altijd heel royaal, voordat we weer naar Nederland gingen, met het neerleggen van muizengif; vooral op zolder.

Met de kerstdagen kwamen Suzanne en Leontine met hun vrienden ook over.
De voorbereidingen daarvoor vonden we altijd op zich al een feest.
Een paar dagen met zes man aan tafel vroeg wel om wat voorbereiding.


Het huis werd binnen en buiten in kerstsfeer gebracht, heerlijk creatief bezig zijn en dan de boodschappen doen.


Daarvoor gingen we dan naar de “grote” stad, Moulins, altijd goed voor een gezellige shopping toer, zowel `s zomers als `s winters!

Dan kwamen we in de grote supermarkten en daar kon je je verkijken aan het in de koeling uitgestalde gevogelte.
Zo op het oog leek alles op elkaar; een blote kip met stoppelvel?
Nee, er was wel degelijk een groot verschil van de in mijn ogen, magere scharminkels, dat waren dan de kwartels tot uit de kluiten gewassen kalkoenen.
 Met daar tussen in nog een kip, een andere kip met Label Rouge, een iets meer geel getinte kip of een “Chapon”, dat bleek een gecastreerde haan te zijn, een parelhoender; zoek maar uit.
Zo in het begin was ik nog niet zo van het betere hak en breekwerk van botten, dus toen viel onze keus op een ovenklare “Pintade” – parelhoen – gevuld en wel en zijn poten losjes aan de zijkant gedrapeerd.

Gewapend met de boodschappenlijst in de hand vermaakten we ons prima en konden soms moeiteloos van onze lijst afwijken, als we ter plekke andere inspiratie kregen.
Volgeladen reden we dan weer naar huis om aan de voorbereidingen te beginnen.
De kinderen kwamen veilig en wel aan en zo hadden we met zijn allen gezellige dagen.
Lekker bijpraten bij de open haard, kokkerellen, oliebollen bakken en weer even genieten in Moulins, de kerst optocht en daarna een drankje in het Grand Café.



Hoewel de centrale verwarming op gas gestookt werd, daarvoor hadden we een grote gastank in de tuin liggen, kookten we op flessengas.
En dat was even wennen, want op het meest ongelukkige moment, het tijdstip, dat de “pintade” in de oven moest, was de gasfles leeg!
Joep sprong in de auto, de winkel/bar in het dorp was dicht en er was ook niemand thuis.
Hij reed naar een gehucht verderop, daar was een café waar ook gegeten kon worden en waar we in de tuin, een rek gasflessen opgestapeld hadden zien liggen.
Misschien voor eigen gebruik?
Het café was dicht, maar gelukkig was de bazin thuis en na enige uitleg kon hij van hen een gasfles kopen.
Poeh, dat gebeurde ons ook maar één keer, daarna hadden we altijd een extra gasfles in voorraad.

Op oudejaarsavond lieten we de kurken knallen, je bent toch niet voor niets in Frankrijk, maar buiten was géén enkele knal te horen.
We gingen naar buiten en konden alleen maar in het pikkedonker, constateren dat de hemel bezaaid was met sterren.
Misschien was dat slokje met bubbels in het Nieuwe Jaar, net iets te véél van het goede, we waren al een beetje jolig, we hadden zitten zingen en er werd op de gitaar gespeeld.

Voordat we er erg in hadden liepen we spontaan op de cour achter elkaar aan,
een ter plekke gemaakte melodie met tekst te zingen en met aangestoken sterretjes te zwaaien.

Achteraf?
Gênant, gênant, want in de heuvels draagt het geluid zo ver, dus iedereen in de verre omtrek moet hebben geweten, dat “Les Hollandais” er weer waren.
Dat hebben we dan ook maar één keer gedaan!



                     ************************

RECEPT.

SALADE MET GESNEDEN KIPFILET.

Eigenlijk kun je het amper een recept noemen.
Zo op de eerste dag van het jaar, is het misschien handig om zoals wij het noemen de restjes eten na de feestdagen te "recyclen" !

Dat kan door bijvoorbeeld overgebleven groenten met bouillon te pureren tot een lekker gebonden soepje en schep daarna stukjes overgebleven vlees van de kalkoen of kip er door.


Voor de salade:

- sla (rucola of gemengd)
- tomaten
- komkommer
- feta kaas
- b.v. ham/prei salade of koolsalade met appel
- paar plakjes gesneden kipfilet.



Leg alle ingrediënten op een creatieve manier op een bord, sprenkel wat olijfolie en balsamicoazijn, peper en zout over de sla, komkommer en tomaten, verkruimel daar stukjes feta overheen.
Bak er nog wat verse broodjes bij en samen met een gebonden soepje een makkelijk begin van het Nieuwe Jaar.

                                                    *****************

5 opmerkingen:

  1. Heerlijk verhaal! Zie het voor me jullie daarbuiten zingend en met sterretjes zwaaiend in het donker.
    Voorspoedig nieuwjaar en veel liefde en gezondheid voor jou en je familie.
    groetjes,Truus uit Drenthe
    ps de creme fraiche was heerlijk in de flappen-was het al bijna vergeten om er bij te doen.We hebben gesmuld.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Truus,voor jou ook de allerbeste wensen voor 2015 met je familie.
    Ik stel het zéér op prijs dat je zo trouw leest hier op het blog en ook nog de moeite neemt om een leuke reactie te geven. Bedankt daarvoor.
    Tot de volgende keer dan maar weer!
    Groetjes Sylvia.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik herken weer veel in je verhaal. Bij ons was het om twaalf uur ook doodstil, de buren al naar bed.... Wij gaan op nieuwjaarsdag traditiegetrouw naar de buren , we wisselen dan ook kerstkadootjes uit. En ja hoor de taarten en andere zoetigheden staan al op tafel en de rode wijn staat open. In het begin zaten wij ook op de zoutjes te wachten , nu weten we dat die niet komen......

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ja grappig hè, die verschillen qua cultuur. Over twee dagen is de "Galette des Rois" weer aan de beurt. Ik heb ook wel eens met een kroontje op mijn hoofd bij mijn patch club gezeten.
    Jullie ook nog de beste wensen voor dit jaar, véél mooi weer!, gezondheid en creativiteit. Groetjes Sylvia.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik heb net een reactie geplaatst, maar zi nergens dat het goed gegaan is. Ik wacht het maar even af. Groetjes Wilma

    BeantwoordenVerwijderen