KLUSSEN, TUIN EN VISITE

Nadat het akelige voorbereidingswerk aan de badkamer klaar was, konden we aan het afwerken beginnen.

We hadden al geshopt voor een hoekbad, badmeubel, kranen, nieuw toilet en de wand bekleding. Wonder boven wonder ging het aftimmeren van de muren met de panelen super snel, dankzij onze goede voorbereiding!

Het klinkt allemaal wel alsof al het werk zonder slag of stoot ging, maar soms zaten we in een gigantische puinhoop, en dan bedoel ik ook een hoop puin! 

Het puin moest weer afgevoerd worden en dat was soms best zwaar werk.

Joep, had tijdens het slopen van de badkamer, de glazen stenen ruit, die in de buitenmuur van de badkamer zat en niet open kon, na lang slijpwerk er uit gekregen. 

Daarvoor in de plaats was een normaal raam gekomen, want een badkamer zonder raam, ondanks dat er een centrale afzuiging was geïnstalleerd vonden we niet prettig.

Toch heerlijk om in de vroege ochtend als je in bad lag, de vogeltjes te horen fluiten en je voelde, dat de zon zijn warmte begon af te geven.

Er zat echter wel een maar aan, voordat we dat konden/mochten doen! Die buitenmuur grensde aan de tuin van Madame Paret en volgens de wet mag je als de grond van de buren binnen een bepaald aantal centimeters begint, daar geen openslaande ramen in hebben. We hadden dit van tevoren met Madame Paret overlegd en die had er helemaal geen problemen mee als we dat zouden veranderen.

Toen de badkamer klaar was, waren we meer dan tevreden, de plavuizenvloer uit de keuken hadden we door laten lopen in de arrière-cuisine en badkamer, zonder drempels. De deur van de keuken naar de arrière-cuisine hadden we laten vervallen.

In het voorjaar van het daarop volgende jaar hadden we een bescheiden moestuin aangelegd. Een rijtje met sperziebonen planten, een rijtje wortelen, prei, een paar kolen, uien, diverse soorten tomaten, alles op bescheiden schaal. De onmisbare kruiden zoals tijm, rozemarijn, peterselie, salie, bieslook en basilicum kregen een plekje in een apart bedje.

Aan de wegkant naast de parking maakte ik nog een nieuw perk met een gewaagde kleurencombinatie van onder andere blauwe riddersporen, die twee keer per jaar bloeiden, gele lelies, vrouwenmantel en oranje rozen.

De planten in het perk met daarin de overgeplaatste grote struiken deden het goed.

Onze grasmat werd steeds sterker door het vele maaien, was zelf groener dan dat van de buren!  Al met al was de tuin nu een echte tuin geworden. We konden overal zitten, met de zon mee verhuizen of juist in de schaduw zitten onder één van de appelbomen, ideaal.

Vlek en Carbone waren ook al héél lang helemaal ingeburgerd. 














Ze hadden in het begin nog wel eens een aanvaring met de kat van Madame Räe, want die rook op afstand ook de plek waar hun brokjes stonden. Maar een matpartij, gelukkig zonder vervelende verwondingen, werd toen beslecht in het voordeel van de buurkat. Die mocht voortaan “mee eten” en ook in onze tuin komen.

Hoewel er honderden vierkante meters bos achter aan onze tuin grensden, vonden Vlek en vooral Carbone het nodig om steeds de weg over te steken om daar in een rommelige tuin van een onbewoond nieuw huis op een paal de boel te kunnen overzien.

In het begin maakten we ons daar vreselijk druk om, want in ons vorige huis had ze alleen maar auto`s gezien, als die al op de cour waren.

Maar kennelijk lette ze goed op met oversteken en zodra ze ons bijvoorbeeld thuis zag komen dan kwam ze gauw naar haar eigen tuin.

Leontine en Harm waren in Limburg verhuisd van hun huurappartement naar een twee onder één kap koopwoning. Uiteraard gingen we daar een kijkje nemen. Het huis lag leuk aan de rand van een dorp met vrij uitzicht over de velden en toch dichtbij Sittard.

Leontine was in blijde verwachting en de geboorte van de baby werd in september verwacht. De babykamer, was klaar voor zijn “bewoner”!

In alle opzichten was dat jaar een druk jaar. Suzanne werd op Cyprus geopereerd aan haar schildklier en toen ben ik veertien dagen naar haar toe geweest. Nicolas had onregelmatige werktijden en zodoende kon ik me als het nodig was met Julia bezig houden, terwijl Suzanne het rustig aan kon doen.

Het viel toevallig samen met de tweede verjaardag van Julia, dus dat was een leuke bijkomstigheid om daar te zijn. Uiteraard werd haar verjaardag gevierd met de hele familie van Nicolas met weer een prachtige grote verjaardagstaart.

Tijdens mijn verblijf op Cyprus was Joep druk in de weer geweest met de eetkamer en die was klaar toen ik terug kwam! 

De eetkamer had in de loop der tijd dienst gedaan als semi-opslag ruimte in het begin, slaapkamer toen weer eetkamer met het grenen meubilair.

Dus de eetkamer was nu uiteindelijk zoals we hem voor ogen hadden; een gezellige lichte kamer met “luchtig” meubilair!

Zoals van ouds kwamen Ymer en Elly logeren en werd er een song geschreven of afgemaakt, of gefilmd, drie gangenmenu`s klaar gemaakt, saté gegeten, een wijntje gedronken en de tijd vloog voorbij.

Leontine was in het voorjaar ook geweest. Het leuke was dat we toen konden meedenken om jongensnamen te verzinnen. Het zou dus een jongetje worden, dat wisten ze al!

Mijn zus, Inge kwam ook logeren, want zij was toch wel erg benieuwd hoe ons huis en tuin er uit zouden zien. Als ze er was, slenterden we samen over een plaatselijke markt, waar het kleurenpalet van rijp fruit ons toelachte.

De in de hallen uitgestalde soorten kaasjes en moppen ambachtelijk brood, konden we niet zomaar aan ons voorbij laten gaan.

We pakten een terrasje, aten onze bij de bakker gekochte croissants bij een kopje koffie op en keken mensen! 

We haalden Suzanne en Julia van het vliegveld in Parijs op, om weer een paar maanden bij ons door te brengen.

Julia was een jaartje ouder en nu kwam de speeltuin bij ons om de hoek goed van

pas. Opa had vaak “dienst” en dacht dat hij rustig op een bankje kon gaan zitten kijken. Niets was minder waar; het was opletten geblazen, meelopen, opvangen en mee gaan op de glijbaan!

We nodigden de nieuwe eigenaren van ons vorige huis uit met hun vrienden voor een etentje. We hadden het altijd gezellig met ze en we zagen elkaar regelmatig als zij weer in Frankrijk waren.

Zij organiseerden voor hun vrienden uit Nederland en Frankrijk een barbecue, de datum daarvoor was al een jaar van tevoren vastgesteld!

En toen werden de weilanden gebruikt, als mini-camping voor hun gasten met caravans. Het werd een erg gezellige middag en lange avond.

                                                     ****

RECEPT

APPELCAKE

Ingrediënten:

- 200 gram zelfrijzend bakmeel
- 200 gram roomboter
- 140 gram suiker
- 4 eieren
- 2 eetlepels melk
- 2 appels
- kaneel
- zout

Springvorm doorsnede 24 cm.

Verwarm de HETELUCHTOVEN voor tot 160 graden.

Meng in de keukenmachine de zachte boter met de suiker, voeg één voor één de eieren toe en klop het geheel  tot een mooi zacht beslag. Voeg het gezeefde bakmeel met een snuifje zout en 2 eetlepels melk toe en meng dit luchtig door het beslag.

Doe ongeveer twee derde gedeelte van het beslag in de ingevette springvorm, strijk het glad. 
Schil de appels en snijd hem in vieren en vervolgens in mooie dunne schijfjes. Leg nu op ongeveer twee centimeter van de buitenste rand een cirkel van de appelschijfjes. Strooi er voorzichtig wat kaneel overheen.
Dek dit af met de rest van het beslag en strijk de bovenkant glad. Leg nu in het midden een cirkel van de appelschijfjes met wat kaneel er over heen.

Bak de cake in ongeveer 50 minuten gaar in de HETELUCHTOVEN.

Door de appel ook in het deeg te verstoppen, is het niet zo een droge cake, een beetje kleverig door de appel en daar houden wij van!

                                                                ****

BINNEN EN BUITENWERK.

Een heerlijke zomer hadden we achter ons liggen, waarin we binnenshuis geen grote klussen hadden gedaan. 

De eetkamer was weer eetkamer, nog wel in de staat waarin hij was met bloemetjes behang. Maar we hadden tijdelijk onze grenen eethoek met wandmeubel er in gezet en verder? Nou ja we konden koken, eten en drinken, zitten en slapen!

Het was gewoon gezellig, de zitkamer was ook op orde in een tijdelijke staat, met nieuwe slaapbank en het bloemetjes behang en het ongeschonden plavuizenmotief zeil nog op de vloer.

De tuin vroeg in het najaar onze aandacht. Na de aanleg van de oprit en parking, konden we ons tuinplan verder uitwerken. 

Dat hield in dat er een grote oppervlakte geëgaliseerd moest worden om gras te kunnen zaaien.

Wij stuurden naar de kinderen foto`s ervan met als titel “The Gardeninvaders”, dat was toen een geliefd tv-programma op de BBC.

Het had er wel wat van weg, grote metamorfose! Toen het gras gezaaid was en we na een poosje al een licht groene waas konden zien, waren we helemaal blij.

De temperatuur was nog steeds ideaal, dus het groeien wilde wel. Mijn overgezette struiken deden het prima en ik maakte daar ook een perk met de kleuren paars, lila en roze. Hiervoor kon ik stekken uit het perk dat voor het woonkamerraam lag halen. Het indelen en plantten van nieuwe vaste planten was erg leuk en ik was al benieuwd hoe het perk het jaar daarop er uit zou zien. Er werden ook nog “krijgertjes” van Coby in gezet.

Joep ging uren, weliswaar in etappes, met de freesmachine aan de gang. Hij holde als het ware de toch al lager gelegen paden verder uit om er eerst grote stenen als ondergrond voor drainage in kwijt te kunnen, die dan weer afgedekt werden met fijn grind. Het hoogteverschil van de voordeur naar de grange (schuur) was ongeveer één meter vijftig. De grange lag lager en we wilden het daar bij regen wel droog houden.

Gelukkig was er vlakbij ons dorp een “carrière” een steengroeve,  er werd met de aanhanger ton na ton steen en grind gehaald en dat kostte je echt niet de kop!

Een nieuw project werd de badkamer. Er stond een muurtje met de deur er in tussen de badkamer en arrière-cuisine, dat sloopten we, omdat we de badkamer iets groter wilden maken.

We vonden het niet zo fris ruiken in de badkamer, dus toen de muur, de vloer en wandtegels er uit gesloopt waren, vonden we het nodig om te checken hoe het met de afvoer daar onder de grond zat.

Daar bleek niet veel van te kloppen en we besloten dat door een loodgieter aan te laten leggen. Gelukkig zaten we daar wel aangesloten op de riolering, dat scheelt je in Frankrijk een aanzienlijk bedrag, want anders moet je een septic-tank op norm aan laten leggen.

Nadat de loodgieter uit het dorp zijn offerte had uitgebracht en wij die hadden geaccepteerd, werd ons geduld wel op de proef gesteld. Hij zou dan en dan komen, maar hij kwam niet. Hij was niet te bereiken en in de winkel kregen we te horen, dat ze druk waren met “reparaties”, mensen helpen die problemen met hun centrale verwarming of lekkage hadden.

Gelukkig hadden we het toilet wel laten staan en moesten we ons verder behelpen.

Er kon alvast een nieuw muurtje met deur er in gezet worden.

Toen uiteindelijk na drie weken wachten de loodgieter kwam en wij op de muren de aansluitingen voor badkraan, wastafel en toilet hadden aangegeven, presteerden ze het nog om de badkraan bijna “buiten” het bad te monteren.

Dus het was opletten geblazen en elke keer checken of het goed ging!

Wij konden daarna aan de slag om de muren die nou niet bepaald in een hoek van negentig graden op elkaar stonden en schuin wegliepen, uit te raggelen.

We gingen de muren niet betegelen, want die ene muur liep ook nog een beetje bol! Aan de ene kant moesten we bijvoorbeeld een wig van twee centimeter onder de stellatten doen en aan de andere kant moesten we de muur een beetje uitkrabben om de boel uitgelijnd te krijgen. En dat was veel werk!

Joep, stortte een nieuwe vloer en die moest goed drogen voordat er nieuwe plavuizen op konden komen.

Regelmatig was er per telefoon contact met onze moeders en bezochten we ze ook in Nederland. We lieten de badkamer even voor wat het was!

Het viel wel op dat mijn moeder vergeetachtig werd en ze bijvoorbeeld het koken, als wij er waren aan mij overliet, want dat kon ze niet meer zo goed coördineren. Verder waren ze gezien hun leeftijd nog redelijk gezond en woonden ze nog op zichzelf.

De arrière-cuisine of wat er nog van over was, kreeg over de hele breedte een inbouwkast, het raam dat in de woonkamer uitkwam, maakten we dicht. In de kast, die tot aan het plafond kwam, konden we de wasmachine kwijt. We maakten een garderobe er in en nog diverse planken om voorraad levensmiddelen, broodbakmachine en andere huishoudelijke apparatuur in kwijt te kunnen, ideaal!

Tevens hadden we een gigantische appeloogst van al die bomen, dus er was op dat gebied ook werk aan de winkel.

Ik noemde het “actie appelmoes”, lijkt wel alsof er een bom is ontploft! Maar het kwam weer goed!

We hadden zoveel appels die konden we nooit met zijn tweeën op of verwerken.

Dus patchvriendinnen kwamen ook regelmatig een portie halen voor de Hollandse appeltaart, een appeltje voor de paarden en de valappels voor de varkens.

Eén vriendin wilde leren patchen, dus daar had ik buiten mijn donderdagmiddag met Coby, één avond in de veertien dagen mee afgesproken om het haar te leren.

Een andere vriendin vond het eigenlijk wel gezellig, hoewel zij liever hekken plaatsten dan achter de naaimachine ging zitten, zij kwam ook voor de “gezelligheid”, maar ze deed toch serieus mee.

In no-time waren we met zijn vieren, waaronder één Française en het werd erg gezellig.

Na een poosje viel de Française af, maar daarvoor in de plaats kwam er weer een

Nederlandse vriendin van de vriendin, toen nog één en nog één en toen nog een Engelse, dus waren we met zijn zevenen. Allemaal dames die nog nooit eerder gepatcht hadden.

We kwamen om de beurt bij elkaar thuis en dan hadden we uiteraard iets lekkers gebakken. We werkten ook aan een “collectief”, dus met zijn allen een top maken, waarbij ik als “juf” de technieken, voorbeelden en de huiswerk opdrachten gaf!

Als de top klaar was, werd hij verloot onder de dames. Het waren hele gezellige avonden met een taartje, thee of koffie en een wijntje en we konden alle nieuwtjes of het wel en wee van tuinen en alledaagse dingen doornemen!

                                                    *******

RECEPT

SHEPHERD PIE

Ingrediënten voor 4 personen:

- 650 gram aardappelen
- 1 grote ui
- 1 grote winterpeen
- 100 gram diepvries doperwten
- 3 volle eetlepels mais uit blik
- 500 gram (runder) gehakt
- Parmezaanse kaas en jong belegen Goudse
- 2 eetlepels tomatenpuree
- kruiden: tijm en rozemarijn, knoflook
- peper en zout
- boter en scheut melk

Verwarm de oven voor op 200 graden.

Kook de geschilde aardappelen gaar en maak er met behulp van de melk en boter een zachte puree van.

In een koekenpan het gehakt ruw bakken, voeg peper en zout, knoflook, tijm en rozemarijn naar smaak toe. Voeg de geraspte winterwortel, ui, doperwten en mais toe en roer de eetlepels tomatenpuree er goed door. Blus het geheel af met wat bouillon van een blokje en laat het ongeveer 10 minuten zachtjes pruttelen.

Doe het gehaktmengsel in een ovenschaal en dek het af met de aardappelpuree.
Strijk de bovenkant glad en bestrooi het met een mengsel van de Parmezaanse en Goudse kaas.
Zet de ovenschaal ongeveer 20 minuten in de oven totdat de kaas mooi is gesmolten en gebruind. 

De Shepherd pie wordt van oudsher in Engeland gemaakt van lamsgehakt.


                                                               ****