Daarginds de groene heuvels.

Op dit blog vertrouw ik in gedeelten mijn pennenvruchten toe van het houden van vakantie in Frankrijk, het wonen daar en onze belevenissen daarginds.
Ik ben met het schrijven hiervan al begonnen in 1994, waar blijft de tijd ?

Met een "voorraad" van 130 bladzijden, zal ik twee keer per maand een hoofdstuk posten, op de 1ste en 15de van iedere maand.
Ik maak er dus een feuilleton van!

Om privacy redenen heb ik de namen van de personen die in de verhalen voorkomen veranderd.

Lees gezellig mee en een reactie van tijd tot tijd zou ik erg op prijs stellen.
Als het je aanspreekt en je wilt niets missen, dan kun je ook volger worden.
à Bientôt, (tot straks).............Daarginds !

maandag 15 februari 2016

WERK LATEN DOEN.



De mannen, die de nieuwe ramen en deuren zouden plaatsen, hadden een datum doorgegeven wanneer ze zouden komen.
Toen ze kwamen was het heerlijk zonnig weer, dus geen enkel probleem om even zonder ramen in huis te zitten. Ze vonden een Nederlandse klant wel interessant en waren vooral benieuwd naar de verschillen in leefwijze van Nederlanders en de Fransen.
Zij verdwenen om klokslag twaalf uur naar het restaurant in het dorp om te eten.
Ze keken wel een beetje raar op toen wij vertelden dat in Nederland heel veel mensen, zeker tien jaar geleden, een paar sneetjes brood en bijvoorbeeld een appel in een trommeltje meenamen voor in de lunchpauze, van hooguit een uur.

Zij waren om twee uur weer present en ze prezen de kwaliteit van het eten in het restaurant in het dorp. Het was een hotel-restaurant, een menu was daar wel duurder dan in de altijd goed bezette dorpsrestaurants waar je een menu voor 11 euro had tussen de middag.
Als je rond die tijd rondreed, dan was het overduidelijk in welk restaurant de werklui zaten te eten, want er stonden soms rijen met busjes van de EDF, France Telecom enzovoort voor de deur.



We waren erg tevreden toen na drie dagen de klus was geklaard, het zag er strak uit vonden wij, met extra hoogrendement glas, anti-inbraak beveiliging, sloten op ieder raam en de door ons uitgezochte roomwitte kleur stond goed.
We hadden het helemaal in de stijl van de oude ramen gehouden, ook met van die dwarslatten er in.
Toen werd het tijd om op zoek te gaan naar leuke vitrage.

Mr. Bardot, die de oprit en parking zou aanleggen, liet toch wel op zich wachten. Joep, had al een paar keer contact met hem gehad en het probleem zat bij de aannemer die de muur zou metselen.
Op een gegeven ogenblik had hij er zelf ook genoeg van om steeds maar te horen te krijgen, dat ze geen tijd hadden.
Hij had toen via via een gepensioneerde metselaar op de kop getikt. Als je in Frankrijk met pensioen bent, dan zit je niet te wachten om nog voor klusjes gevraagd te worden, dus dat was nog niet zo simpel om iemand te vinden.
Uiteindelijk kon het grote werk beginnen.


De ene grote machine na de andere kwam er aan te pas. We lieten met de grijper van een grote graafmachine wat grote struiken, die in de weg stonden verplaatsen, want het was zonde om die weg te doen.
Het advies van Mr. Bardot was de wortels met aarde te bedekken en een geultje er omheen te maken en vooral elke dag overvloedig water geven. Dat hielp perfect, want alle struiken sloegen goed aan.

Er lag in onze tuin ergens een hele grote steen en volgens de werkman, was die erg oud en had vroeger de functie om de grens van een perceel grond aan te geven. We wisten al dat Monsieur Bardot creatief was en hij stelde voor om hem bij de ingang van de oprit rechtop te zetten. We konden daar geen hek plaatsen omdat de oprit gelijk te steil omhoog ging. Het toeval wilde dat zijn knecht thuis ook nog zo een oude loodzware steen had liggen en hij vroeg of we die ook wilde hebben om aan de andere kant van de oprit te zetten.


We vonden het een goed idee en spraken een prijs af inclusief het plaatsen.
De prijs was wel aan de pittige kant, maar we gunden de knecht wel een extraatje, hij had steeds goed zijn best gedaan.

De fruitbomen stonden prachtig in bloei en het was voor ons een grote verrassing wat voor soorten fruit we zouden krijgen. 
We hadden diverse soorten appels, peren, pruimen, kersen, mirabellen, perziken waaronder de ouderwetse wijnperzik en ook de Reine Claude, onze favoriet. Een kleine perenboom, bleek later een Bonne Louise peer te zijn en die peren zijn geen “algemeen goed”, een ras dat al vóór 1780 in de handel was!

In juni van dat jaar, vlogen we naar Cyprus om de eerste verjaardag van Julia mee te maken. Dat was een gezellig feestje, buiten op het terras met de hele familie en een hele mooie verjaardagstaart. We vonden het altijd moeilijk om weer afscheid te nemen, maar ja: “C`est Comme Ça!” zouden de Fransen zeggen.
Wij woonden nou eenmaal niet allemaal bij elkaar om de hoek!

Gelukkig hoefden we toen niet voor een lange tijd afscheid van elkaar te nemen, want Suzanne en Julia kwamen een maand later naar ons in Frankrijk en bleven twee maanden. In die tijd van het jaar is het zo warm, zeg maar heet op Cyprus, en dat vond Suzanne wel erg heet, zodat ze het bij ons in Frankrijk toch wat koeler hadden. Onze schoonzoon was in die hitte aan het werk en maakte lange dagen in het zomerseizoen.

Leontine kwam ook nog logeren, zij had zich dus weer in Nederland gevestigd en stond op het punt om met haar werk in België te beginnen.
Voor die gelegenheid hadden we een privé onderkomen voor Leontine geregeld, een caravan die we van vrienden leenden en die we op een schaduwplekje in de tuin hadden gezet. Perfect geregeld.

Ondertussen was er ook een zitmaaier aangeschaft om te kunnen maaien in de boomgaard. Het voorste gedeelte van de tuin leek nog op een maandlandschap, na het aanleggen van de parking met lager gelegen uitgesleten paadjes en overal onverwachte opkomende planten!


Het was één groot surprise feest van wat er aan vaste planten opkwam, van mini cyclamen tot mooie grote pioenrozen.
Ik was vooral erg blij met de rozen, waaronder prachtige exemplaren zaten, bijvoorbeeld witte met een rode rand.
Langs een paadje stonden rijen met bleek later, overheerlijke doordragende aardbeien, hier en daar stond een grote rabarberstruik en dat gaf wel wat werk, maar de rabarber-aardbeien jam en chutney van die combinatie waren een traktatie.


De seringen bloeiden in paars en wit, de kamperfoelie rook je al van verre en de mahonia rook ook al zo sterk! Daar liep ik met een boogje omheen, want anders was het gelijk niezen geblazen.

Wat een geluk dat er al zoveel mooie grote struiken in de tuin stonden, daar kon ik echt van genieten als ik op een zwoele zomeravond met mijn gieter liep te sjouwen om ze van een slokje water te voorzien. Vaak kwam er de tuinslang aan te pas, dat was wel wat handiger.
De azalea`s, de hortensia`s in blauw en roze, rododendron, de jasmijn, de klimroos bij de entree, de sneeuwbal en in een perk voor het raam van de woonkamer was het ook een gaan en komen van bloemen in roze, rood en paars.


Dat was genieten en gaf me veel inspiratie om in het daarop volgende najaar nog meer perken aan te leggen.



                                              ****

RECEPT

VERRASSINGSSOEPJE!

Ik heb deze naam er aan gegeven omdat ik de soep gemaakt heb van de overblijfselen van onze geroosterde groenten, aardappelen en (gemarineerde) kip maaltijd uit de oven.

Bij mij bestonden de ingrediënten uit stukken zoete en gewone aardappelen, stukjes pastinaak, courgette, geroosterde ui, wortel en restjes kip.

Eerst heb ik van de botten van de kip een bouillon getrokken, gezeefd en toen alle stukken groenten en aardappelen er in gedaan en een poosje zachtjes laten pruttelen met een biologische groentebouillon tablet er bij. Toen alles met de staafmixer gepureerd, de stukjes kip er op het laatst bij gedaan, evenals wat bieslook en peterselie.

En zo hadden we een heerlijk gebonden soepje van eerlijk gerecycled "voer" met een
pittige afdronk !!



                                                            *********

3 opmerkingen:

  1. Wat een leuke verrassing al die planten in jullie nieuwe tuin. Dat moet wel prachtig geweest zijn om te zien.
    Zo te lezen is dit een heerlijk plekje om te zijn.
    Gezellige dag
    groetjes, Truus uit Drenthe

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat moet het een heerlijke tuin zijn geweest, fruit en bloemen, struiken en planten!
    Bedankt voor je gezellige verhaal en recept!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat maakten jullie er een mooi huis van en die stenen bij de oprit en de oprit zelf, het muurtje en vooral de planten en de hoeveelheid planten die jullie hadden, zijn helemaal mijn smaak. Ja, ik zie het helemaal voor me en heb weer zeer genoten van je verhaal en foto's. Fijne week verder. Groetjes Wilma

    BeantwoordenVerwijderen