Het
werden een beetje roerige tijden met veel op en neer reizen naar Nederland en het
vliegveld Charles de Gaulle in Parijs.
Onze
kleinzoon Jim kwam gezond en wel ter wereld en we hadden nu dus een kleinzoon
en kleindochter met een leeftijdsverschil van iets meer dan twee jaar.
Nadat Jim geboren was en de taak van de kraamverzorgster er na een week op zat, ben ik bij Leontine en Harm gaan logeren om te assisteren. In het begin was het voor de kersverse ouders toch wel een spannende aangelegenheid als je op ”eigen benen” komt te staan, met alle ups en downs!
Nadat Jim geboren was en de taak van de kraamverzorgster er na een week op zat, ben ik bij Leontine en Harm gaan logeren om te assisteren. In het begin was het voor de kersverse ouders toch wel een spannende aangelegenheid als je op ”eigen benen” komt te staan, met alle ups en downs!
Met
zijn drieën kwamen we er wel uit en ik kon zorgen voor de boodschappen, koken,
de was kortom in ieder geval de huishouding.
In
de tussentijd toen ik in Nederland was, kregen Suzanne en Nicolas het goede
nieuws dat ze het contract gekregen hadden en dat ze ook in Nederland gingen
wonen.
Nicolas
was al uit Cyprus overgekomen naar Frankrijk en Joep reed later met hen en hun
bepakking van vele, vele overgevlogen kilo`s richting Nederland. Ze kregen een
mooie stadsvilla met kantoor aan huis, in een plaats op slechts dertig minuten
rijden van de woonplaats van mijn moeder.
Nadat
zij geïnstalleerd waren kwam Joep ook weer richting Leontine, nadat hij beide moeders
ook nog had bezocht. Toen werd het weer tijd voor ons om richting huis te gaan.
Leontine was al weer aardig in haar doen, na een vervelende periode van koorts,
bezoek GGD, borstontsteking en cystes die weggehaald werden. Soms kun je niet
altijd op een roze wolk zitten na een geboorte!
Thuisgekomen
was het nog lekker zonnig weer en mijn meest heerlijke moment van de dag had ik
altijd, als ik tussen het koken of bijvoorbeeld stofzuigen door, even
neerplofte op ons verhoogde bordesje bij de keuken.
Gewoon even ontspannen rond zitten kijken, weliswaar zonder iets aan te laten branden, dat wel! Vlek en Carbone konden dat ook wel waarderen en waren meestal van de partij.
Gewoon even ontspannen rond zitten kijken, weliswaar zonder iets aan te laten branden, dat wel! Vlek en Carbone konden dat ook wel waarderen en waren meestal van de partij.
Een
favoriet plekje om te genieten van het uitzicht en `s morgens samen met een
kopje thee of koffie daar te zitten en het ontwaken van het dorp, met de
daarbij behorende geluiden in ons op te nemen.
Soms
bleven we daar te lang “hangen” met nog een kopje koffie en maakten een lijst voor onze volgende shoppingtoer.
Het
klinkt misschien raar, maar ik vond het altijd heerlijk om met een waslijst aan
dingen die we nodig hadden in de grote bouwmarkten rond te lopen.
Vermoeiend
was het altijd wel, het rondkijken, zoeken en beslissen wat wel of niet op en in
elkaar zou passen.
Het
meest storende en vermoeiende effect had op ons, als we midden in een technisch
probleem stonden te dubben hoe en wat, er door de luidsprekers, altijd veel te hard
werd omgeroepen: “Sandrine, à la Caisse SVP!”
En
dan niet één keer maar diverse keren of als er weer hulp bij de “Accueil”
(ontvangstbalie) nodig was, om bijvoorbeeld spullen te ruilen.
Maar
je kon daar heerlijk zelfstandig je gang gaan en je kon het zo gek niet
bedenken, want alles met betrekking tot verbouwen was onder één dak te
verkrijgen. Ideaal!
De
kamer maakten we af, het restant van het oude behang was er al door Suzanne en
Nicolas afgehaald, dus werd er opnieuw behangen.
De
brandgevaarlijke polystyreen tegels werden van het plafond gehaald en een nieuw
plafond tegen de bestaande platen aangezet.
Het zeil met plavuizenmotief, had nu zijn dienst wel bewezen en werd vervangen door vloerbedekking. We wilden daar geen plavuizen leggen omdat de kamer een houten vloer had. Het kon in principe wel, maar dan moesten we nog heel veel voorbereidend werk doen en daar zagen het nut niet van in.
We
waagden de gok met betrekking tot het vuil worden van de vloerbedekking omdat
het toch onze zitkamer was, die meestal alleen `s avonds werd gebruikt.
En
zo konden we dus genieten van ons huis, dat van binnen nu helemaal klaar was.
Hoewel
het niet zo groot was, waren we over de indeling erg tevreden, vooral door de
aparte keuken, waarin ik lekker mijn gang kon gaan. Altijd een mooie lichtinval
daar en een prachtig uitzicht.
We
genoten van de herfst met zijn prachtige kleuren en rijke oogst van de walnoten
van de bomen van de buurvrouw en het bleek dat we zelfs hazelnoot struiken
hadden. Die hadden in de jaren daarvoor zeker geen noten gedragen, dus dat was
een verrassing.
In
Nederland ging alles met de kinderen en kleinkinderen naar wens. Het was ergens
wel handig dat Suzanne en Nicolas nu redelijk dicht bij mijn moeder woonden.
Zij hielden daar de boel een beetje in de gaten, want dat was wel nodig.
Mijn
moeder had ook al in het ziekenhuis gelegen, waarschijnlijk had ze een TIA
gehad.
We
vierden kerst met zijn allen in Nederland en dat was erg gezellig.
In
januari van het volgende jaar werden we, na jaren verrast met een pak sneeuw.
Het
wel of niet vallen van neerslag in de vorm van sneeuw hangt in Frankrijk sterk
af van de hoogte waarop je woont. En wij woonden nu één honderd en twintig meter
hoger dan in ons vorige dorp, dus relatief gezien, meer kans op een
sneeuwbuitje.
Op
zich had het ook zijn charme, strak blauwe luchten met een wit glinsterend
sneeuwdek.
De schommel van Julia in de tuin vormde op die manier een mooi stilleven.
De schommel van Julia in de tuin vormde op die manier een mooi stilleven.
Joep,
zou op een ochtend naar het paard van Johan en Coby gaan, want die waren in
Nederland. Als zij weg waren, zorgden wij voor hun paard en katten.
Het
had die nacht gesneeuwd en gevroren. Ik raadde Joep aan om te wachten om er
naar toe te rijden, toch nog ruim twintig kilometer, omdat in de ochtend de
wegen nog niet zo bereden zouden zijn. Strooien deden ze niet op de wegen.
Maar
Joep ging en hij reed in de auto achter de sneeuwschuiver aan en dat ging
redelijk goed, maar de sneeuwschuiver stopte op een gegeven ogenblik boven op
een heuvel, om wat voor reden dan ook. Joep, moest wel daar achter stoppen,
want er kwam een tegenligger aan, maar die stopte ook op de top van de heuvel. Voordat
Joep ook maar iets kon bedenken of doen, voelde hij dat de auto naar beneden
begon te glijden.
Hij
kwam tot stilstand omdat het rechter voorwiel in de berm grip kreeg. Dat was
halverwege de heuvel. Beneden aan de heuvel stonden inmiddels ook mensen stil
met hun auto. Joep, hakte toen het ijs weg onder het wiel en gleed weer
achteruit verder de helling af. Toen raakte het linker achterwiel de berm aan
de andere kant vlak bij de vangrail en zwiepte de auto helemaal om met zijn
neus weer naar beneden. Hij kon niet anders doen, dan de auto naar beneden te
laten glijden en dat ging gelukkig zonder de andere auto`s daar beneden of
vuilniscontainers, die daar ook stonden, te raken.
Dat
waren wel een paar angstige momenten, die hij toen beleefde. Zonder krasje of
deuk opgelopen te hebben, is hij met een héle grote omweg, om zoveel mogelijk
steile heuvels te vermijden, weer terug naar huis gereden!
*****
RECEPT
FRITTATA MET BLOEMKOOL, SPINAZIE EN FETA
Ingrediënten (2 à 3 personen)
- 5 eieren
- 100 gram bloemkool roosjes(eventueel diepvries)
- 2 grote vastkokende aardappelen
- 2 sjalotten
- 75 gram verse spinazie of uitgelekte diepvries
- 100 gram feta kaas
- takje tijm en rozemarijn
- peper en zout
- rucola met dressing van olijfolie en balsamicoazijn
Verwarm de oven voor op 180 graden.
Schil de aardappelen, snijd ze in dikke plakjes of dobbelstenen en kook ze beetgaar, laat uitlekken.
Kook de verse of diepvries bloemkool roosjes ook beetgaar.
Bij gebruik van diepvries spinazie deze ontdooien en heel goed uit laten lekken.
Bak de fijngesneden sjalotten in een ovenbestendige koekenpan in een klont boter glazig, voeg de aardappels en groenten toe, peper en zout en de takjes tijm en rozemarijn. Roer dit alles even door elkaar en laat even doorwarmen.
Klop de eieren apart in een kom los en voeg nog wat peper en zout toe. Giet de los geklopte eieren over de aardappels en groenten in de koekenpan.
Breek de feta in stukjes en verdeel deze over de frittata. Zet het geheel voor ongeveer 30 minuten in de voorverwarmde oven totdat de bovenkant gebruind is.
Eventueel op het laatst even onder de grill laten bruinen.
Meng de rucola met de dressing.
****
RECEPT
FRITTATA MET BLOEMKOOL, SPINAZIE EN FETA
Ingrediënten (2 à 3 personen)
- 5 eieren
- 100 gram bloemkool roosjes(eventueel diepvries)
- 2 grote vastkokende aardappelen
- 2 sjalotten
- 75 gram verse spinazie of uitgelekte diepvries
- 100 gram feta kaas
- takje tijm en rozemarijn
- peper en zout
- rucola met dressing van olijfolie en balsamicoazijn
Verwarm de oven voor op 180 graden.
Schil de aardappelen, snijd ze in dikke plakjes of dobbelstenen en kook ze beetgaar, laat uitlekken.
Kook de verse of diepvries bloemkool roosjes ook beetgaar.
Bij gebruik van diepvries spinazie deze ontdooien en heel goed uit laten lekken.
Bak de fijngesneden sjalotten in een ovenbestendige koekenpan in een klont boter glazig, voeg de aardappels en groenten toe, peper en zout en de takjes tijm en rozemarijn. Roer dit alles even door elkaar en laat even doorwarmen.
Klop de eieren apart in een kom los en voeg nog wat peper en zout toe. Giet de los geklopte eieren over de aardappels en groenten in de koekenpan.
Breek de feta in stukjes en verdeel deze over de frittata. Zet het geheel voor ongeveer 30 minuten in de voorverwarmde oven totdat de bovenkant gebruind is.
Eventueel op het laatst even onder de grill laten bruinen.
Meng de rucola met de dressing.
****
Het blijft altijd spannend hoe het gaat met de geboorte en de tijd erna. Gelukkig dat je bij hen kon zijn en helpen.
BeantwoordenVerwijderenEr was een flink pak sneeuw gevallen aan de schommel te zien.
Goed weekend
groetjes, Truus uit Drenthe
Wat een angstige momenten voor Joep, toen die van de heuvel in de sneeuw achteruit gleed. Dat verwacht je niet in Frankrijk, maar gelukkig is alles goed afgelopen. Het huis ziet er ook gezellig en mooi uit na jullie grondige renovatie. En je recept, ga ik zeker maken. Dank je weer voor dit verhaal. Groetjes Wilma
BeantwoordenVerwijderen