Daarginds de groene heuvels.

Op dit blog vertrouw ik in gedeelten mijn pennenvruchten toe van het houden van vakantie in Frankrijk, het wonen daar en onze belevenissen daarginds.
Ik ben met het schrijven hiervan al begonnen in 1994, waar blijft de tijd ?

Met een "voorraad" van 130 bladzijden, zal ik twee keer per maand een hoofdstuk posten, op de 1ste en 15de van iedere maand.
Ik maak er dus een feuilleton van!

Om privacy redenen heb ik de namen van de personen die in de verhalen voorkomen veranderd.

Lees gezellig mee en een reactie van tijd tot tijd zou ik erg op prijs stellen.
Als het je aanspreekt en je wilt niets missen, dan kun je ook volger worden.
à Bientôt, (tot straks).............Daarginds !

dinsdag 1 maart 2016

BINNEN EN BUITENWERK.



Een heerlijke zomer hadden we achter ons liggen, waarin we binnenshuis geen grote klussen hadden gedaan. 




De eetkamer was weer eetkamer, nog wel in de staat waarin hij was met bloemetjes behang. Maar we hadden tijdelijk onze grenen eethoek met wandmeubel er in gezet en verder? Nou ja we konden koken, eten en drinken, zitten en slapen!
Het was gewoon gezellig, de zitkamer was ook op orde in een tijdelijke staat, met nieuwe slaapbank en het bloemetjes behang en het ongeschonden plavuizenmotief zeil nog op de vloer.

De tuin vroeg in het najaar onze aandacht. Na de aanleg van de oprit en parking, konden we ons tuinplan verder uitwerken. 


Dat hield in dat er een grote oppervlakte geëgaliseerd moest worden om gras te kunnen zaaien.

Wij stuurden naar de kinderen foto`s ervan met als titel “The Gardeninvaders”, dat was toen een geliefd tv-programma op de BBC.
Het had er wel wat van weg, grote metamorfose! Toen het gras gezaaid was en we na een poosje al een licht groene waas konden zien, waren we helemaal blij.
De temperatuur was nog steeds ideaal, dus het groeien wilde wel. Mijn overgezette struiken deden het prima en ik maakte daar ook een perk met de kleuren paars, lila en roze. Hiervoor kon ik stekken uit het perk dat voor het woonkamerraam lag halen. Het indelen en plantten van nieuwe vaste planten was erg leuk en ik was al benieuwd hoe het perk het jaar daarop er uit zou zien. Er werden ook nog “krijgertjes” van Coby in gezet.

Joep ging uren, weliswaar in etappes, met de freesmachine aan de gang. Hij holde als het ware de toch al lager gelegen paden verder uit om er eerst grote stenen als ondergrond voor drainage in kwijt te kunnen, die dan weer afgedekt werden met fijn grind. Het hoogteverschil van de voordeur naar de grange (schuur) was ongeveer één meter vijftig. De grange lag lager en we wilden het daar bij regen wel droog houden.
Gelukkig was er vlakbij ons dorp een “carrière” een steengroeve,  er werd met de aanhanger ton na ton steen en grind gehaald en dat kostte je echt niet de kop!


Een nieuw project werd de badkamer. Er stond een muurtje met de deur er in tussen de badkamer en arrière-cuisine, dat sloopten we, omdat we de badkamer iets groter wilden maken.
We vonden het niet zo fris ruiken in de badkamer, dus toen de muur, de vloer en wandtegels er uit gesloopt waren, vonden we het nodig om te checken hoe het met de afvoer daar onder de grond zat.


Daar bleek niet veel van te kloppen en we besloten dat door een loodgieter aan te laten leggen. Gelukkig zaten we daar wel aangesloten op de riolering, dat scheelt je in Frankrijk een aanzienlijk bedrag, want anders moet je een septic-tank op norm aan laten leggen.

Nadat de loodgieter uit het dorp zijn offerte had uitgebracht en wij die hadden geaccepteerd, werd ons geduld wel op de proef gesteld. Hij zou dan en dan komen, maar hij kwam niet. Hij was niet te bereiken en in de winkel kregen we te horen, dat ze druk waren met “reparaties”, mensen helpen die problemen met hun centrale verwarming of lekkage hadden.
Gelukkig hadden we het toilet wel laten staan en moesten we ons verder behelpen.
Er kon alvast een nieuw muurtje met deur er in gezet worden.

Toen uiteindelijk na drie weken wachten de loodgieter kwam en wij op de muren de aansluitingen voor badkraan, wastafel en toilet hadden aangegeven, presteerden ze het nog om de badkraan bijna “buiten” het bad te monteren.
Dus het was opletten geblazen en elke keer checken of het goed ging!

Wij konden daarna aan de slag om de muren die nou niet bepaald in een hoek van negentig graden op elkaar stonden en schuin wegliepen, uit te raggelen.
We gingen de muren niet betegelen, want die ene muur liep ook nog een beetje bol! Aan de ene kant moesten we bijvoorbeeld een wig van twee centimeter onder de stellatten doen en aan de andere kant moesten we de muur een beetje uitkrabben om de boel uitgelijnd te krijgen. En dat was veel werk!
Joep, stortte een nieuwe vloer en die moest goed drogen voordat er nieuwe plavuizen op konden komen.

Regelmatig was er per telefoon contact met onze moeders en bezochten we ze ook in Nederland. We lieten de badkamer even voor wat het was!
Het viel wel op dat mijn moeder vergeetachtig werd en ze bijvoorbeeld het koken, als wij er waren aan mij overliet, want dat kon ze niet meer zo goed coördineren. Verder waren ze gezien hun leeftijd nog redelijk gezond en woonden ze nog op zichzelf.

De arrière-cuisine of wat er nog van over was, kreeg over de hele breedte een inbouwkast, het raam dat in de woonkamer uitkwam, maakten we dicht. In de kast, die tot aan het plafond kwam, konden we de wasmachine kwijt. We maakten een garderobe er in en nog diverse planken om voorraad levensmiddelen, broodbakmachine en andere huishoudelijke apparatuur in kwijt te kunnen, ideaal!

Tevens hadden we een gigantische appeloogst van al die bomen, dus er was op dat gebied ook werk aan de winkel.


Ik noemde het “actie appelmoes”, lijkt wel alsof er een bom is ontploft! Maar het kwam weer goed!
We hadden zoveel appels die konden we nooit met zijn tweeën op of verwerken.
Dus patchvriendinnen kwamen ook regelmatig een portie halen voor de Hollandse appeltaart, een appeltje voor de paarden en de valappels voor de varkens.

Eén vriendin wilde leren patchen, dus daar had ik buiten mijn donderdagmiddag met Coby, één avond in de veertien dagen mee afgesproken om het haar te leren.
Een andere vriendin vond het eigenlijk wel gezellig, hoewel zij liever hekken plaatsten dan achter de naaimachine ging zitten, zij kwam ook voor de “gezelligheid”, maar ze deed toch serieus mee.
In no-time waren we met zijn vieren, waaronder één Française en het werd erg gezellig.
Na een poosje viel de Française af, maar daarvoor in de plaats kwam er weer een
Nederlandse vriendin van de vriendin, toen nog één en nog één en toen nog een Engelse, dus waren we met zijn zevenen. Allemaal dames die nog nooit eerder gepatcht hadden.
We kwamen om de beurt bij elkaar thuis en dan hadden we uiteraard iets lekkers gebakken. We werkten ook aan een “collectief”, dus met zijn allen een top maken, waarbij ik als “juf” de technieken, voorbeelden en de huiswerk opdrachten gaf!

Als de top klaar was, werd hij verloot onder de dames. Het waren hele gezellige avonden met een taartje, thee of koffie en een wijntje en we konden alle nieuwtjes of het wel en wee van tuinen en alledaagse dingen doornemen!



                                                    *******

RECEPT

SHEPHERD PIE

Ingrediënten voor 4 personen:

- 650 gram aardappelen
- 1 grote ui
- 1 grote winterpeen
- 100 gram diepvries doperwten
- 3 volle eetlepels mais uit blik
- 500 gram (runder) gehakt
- Parmezaanse kaas en jong belegen Goudse
- 2 eetlepels tomatenpuree
- kruiden: tijm en rozemarijn, knoflook
- peper en zout
- boter en scheut melk

Verwarm de oven voor op 200 graden.

Kook de geschilde aardappelen gaar en maak er met behulp van de melk en boter een zachte puree van.

In een koekenpan het gehakt ruw bakken, voeg peper en zout, knoflook, tijm en rozemarijn naar smaak toe. Voeg de geraspte winterwortel, ui, doperwten en mais toe en roer de eetlepels tomatenpuree er goed door. Blus het geheel af met wat bouillon van een blokje en laat het ongeveer 10 minuten zachtjes pruttelen.

Doe het gehaktmengsel in een ovenschaal en dek het af met de aardappelpuree.
Strijk de bovenkant glad en bestrooi het met een mengsel van de Parmezaanse en Goudse kaas.
Zet de ovenschaal ongeveer 20 minuten in de oven totdat de kaas mooi is gesmolten en gebruind. 




De Shepherd pie wordt van oudsher in Engeland gemaakt van lamsgehakt.


                                                               ****

2 opmerkingen:

  1. Jullie hebben weer heel wat werk verzet.
    Gezellige avonden met elkaar om te patchen. Kennen ze in Frankrijk niet de stalletjes aan de straat waar je je spulletjes kunt verkopen?
    Gezellige dag
    groetjes, Truus uit Drenthe

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wanneer ik je zo die bouwtechnische termen hoor noemen, denk ik dat jullie toch wel veel geleerd hebben in jullie Franse avontuur. En wat doen jullie veel zelf, moet je ook 2 rechter handen voor hebben. O wat gezellig, die vrouwen die ook willen leren patchen en later de verloting van de quilt die af is. Lijkt me een hele leuke tijd. Met spanning wacht ik weer het volgende verhaal af. Groetjes Wilma

    BeantwoordenVerwijderen