Dit
keer was de treinreis wel comfortabel, want ik kon voor de prijs van een tweede
klas kaartje, in het weekend eerste klas reizen in de Thalys. Op zich vind ik
het daar in de tweede klas een beetje krappe bedoening. Dus zat ik in de eerste
klas op een één persoonsbankje met een tafeltje voor me. Dat was handig, zo kon
ik onderweg nog wat patch blokjes in elkaar naaien.
In
Nederland kon ik voor mijn moeder zorgen, de val op zich viel gelukkig nog mee.
Voordat ik na een dag of veertien weer terug ging, had ik ook een rollator voor
haar geregeld, want fietsen op 87 jarige leeftijd vonden we allebei niet meer
verantwoord. Ze woonde in een bejaardenwoning, midden in het centrum van haar
woonplaats, zodat ze lopend met haar rollator naar de winkels kon.
Haar
autootje had ze twee jaar daarvoor al weggedaan.
Terug
in Cerilly konden we de bestelde keukenelementen ophalen, het fornuis en de
koelkast.
Het was nog een grote puinhoop in de keuken, maar beetje bij beetje kwam er schot in. De muren moesten afgesmeerd worden, nieuwe elektra aangelegd, de CV ketel werd netjes weggewerkt, de oude plavuizen moesten er uit en de vloer moest geëgaliseerd worden. De muren moesten behangen worden met glasvezelbehang en geschilderd en als laatste kwam er een nieuwe lambrisering.
Het was nog een grote puinhoop in de keuken, maar beetje bij beetje kwam er schot in. De muren moesten afgesmeerd worden, nieuwe elektra aangelegd, de CV ketel werd netjes weggewerkt, de oude plavuizen moesten er uit en de vloer moest geëgaliseerd worden. De muren moesten behangen worden met glasvezelbehang en geschilderd en als laatste kwam er een nieuwe lambrisering.
Toen
konden we onder het “toeziende” oog van Julia, die inmiddels haar eerste vliegreis
vanuit Cyprus er op had zitten, beginnen met het in elkaar zetten van de keukenelementen.
Suzanne,
Nicolas en Julia waren naar Nederland gevlogen en zij hadden in de woonplaats
van onze moeders een vakantiehuisje gehuurd. Zo konden ze onze moeders ook
kennis laten maken met Julia en dat vonden onze moeders fantastisch.
Joep
en ik gingen weer samen naar Nederland om Suzanne en Julia op te halen, zij
zouden nog een poosje bij ons logeren. We sliepen toen met zijn allen ook nog
bij Leontine en Harm in Einighausen. Nicolas vloog terug naar Cyprus.
Zodoende
kon Julia in haar nieuwe kinderstoel, na haar eerste lange autorit van ruim
acht uur, gezellig toezien hoe de keuken steeds meer vorm begon te krijgen.
De
zitkamer veranderde van tijd tot tijd ook van indeling, vooral rommelig nog met
ingepakte dozen, waarop Carbone lag en een heerlijk overzicht had op die
manier. Het ouderwetse, maar nog in prima staat verkerende zeil was voorlopig
ook onbezorgd, vooral omdat er nog met van alles en nog wat heen en weer werd
gesjouwd. De grote koelkast en fornuis, die met behulp van Johan naar boven en
naar binnen waren gebracht, stonden er ook tijdelijk totdat de vloer in de
keuken klaar was. De box van Julia vond er ook nog een plaatsje. En zo was het
toch nog gezellig!
We
hadden nog wel onze ouderwetse badkamer, maar daar zat het bad zo laag, dat we
op onze knieën er voor moesten liggen als we Julia wilden wassen, dat vonden we
niet zo prettig
Het
badderen van Julia deden we ook in de “arrière-cuisine” in de gootsteen en dat
paste nog net!
In feite hadden we in die periode héél veel plezier van onze kleine “arrière-cuisine” en we konden er de humor wel van inzien.
In feite hadden we in die periode héél veel plezier van onze kleine “arrière-cuisine” en we konden er de humor wel van inzien.
Als
eerste hadden we in de keuken het fornuis geïnstalleerd, dus er kon gelukkig
weer normaal gekookt worden.
Alleen
als er iets afgegoten moest worden, dan moest dat nog in de “arrière-cuisine”
gebeuren.
We
vonden dat ondanks onze klussen die lagen te wachten, het belangrijk dat het familie
en vrienden gebeuren gewoon door moest gaan. Als Julia haar middagdutje uit
had, gingen we naar de grote stad. We vermaakten ons daar met het boodschappen
doen, gingen naar onze favoriete partijenwinkel, waar opa Joep, Julia tot haar
grootste plezier midden in een bak met pluchebeesten zette!
Suzanne
en ik konden op die manier rustig onze gang gaan, leuke hoedjes oppassen, in de
winter een badpak kopen. Niet te vergeten naar handtassen en serviesgoed (onze zwakke punten!) te kijken en leuke
speeltjes voor Julia kopen, kortom altijd geslaagd zo een middagje.
Je
werd er wel een beetje moe van en als we thuiskwamen moesten we nog alle
boodschappen omhoog vanuit de garage naar de keuken sjouwen.
Eén
van onze eerste prioriteiten was het laten aanleggen van een oprit vanaf de
straatkant en een parking. Dan konden we tenminste met de auto in de tuin, niet
helemaal voor de deur komen, maar het zou wel makkelijker zijn met van alles in
en uitladen.
We
kregen van een vriendin een naam en adres door van een goede vakman op het
gebied van grondbewerking. Er was namelijk een aardig verschil in hoogte om
vanaf de straat in onze tuin te komen. Zou dat dan wel kunnen?
Joep,
reed een keer naar de beste man om een afspraak te maken, zodat hij de situatie
ter plekke kon bekijken en een offerte uit kon brengen.
Toen
hij kwam, een lange man met een tanig uiterlijk van het buitenwerk, maar zeer
creatief en in één oogopslag had hij het ontwerp in zijn hoofd. Hij nam een
grondmonster om te kijken hoe diep er van alles zat.
Omdat
we halverwege een heuvel zaten, hadden we geluk, want hij kwam al gauw op een
grindbodem en rotsen. Hij legde ons uit wat er allemaal moest gebeuren, grond
afgraven, een muur metselen om de grond die dan hoger gelegen was, tegen te
houden. Er moest als onderlaag grof en fijn puin gestort worden, grind daarover
heen, het geheel moest aan getrild worden enzovoort.
Wij
vonden het best een schappelijke prijs die hij voorstelde en we hadden
vertrouwen in hem. Niet dat het zoals wij dat noemden "à donner" (te geef!) was, want het was wel bijna vierduizend euro, maar er moest dan ook heel wat werk verzet worden.
Maar
voor dat die werkzaamheden konden beginnen, gingen we eerst Julia en Suzanne
weer naar het vliegveld in Brussel brengen.
Wij
vonden die afstanden heel gewoon en we waren goed uitgerust om Julia onderweg
bezig te houden.
Afgezien
van de tukjes die ze gedurende een uur of acht rijden deed, haar natje en haar
droogje kreeg, we regelmatig stopten, kreeg ze geen genoeg van onze gezamenlijke “zangkwaliteiten”!
We
begonnen met “Klap eens in je handjes, op je boze..?! bolletje”, want met de daarbij
behorende bewegingen kon ze meedoen.
En
ondanks dat het allàng Sinterklaas was geweest, was het lied van Henk
Westbroek: “Sinterklaas, wie kent hem niet” een topper, want dan zongen Joep,
Suzanne en ik luidkeels met de CD mee: “ Taaitaai, taaitaai……péépernoóten,
pépernoten!! En dat ging steeds sneller!
Dan
keek ze ons lachend en vol bewondering aan en misschien dacht ze wel: “Hoe
krijgen ze dat nou voor elkaar?”
**************
RECEPT
PREISOEP.
Ingrediënten:
- 3 preien
- 2 middelgrote aardappelen
- 50 gram diepvries doperwten
- groentebouillon (van blokje)
- 1 sjalotje
- 1 teentje knoflook
- peper,zout
- takje tijm
- peterselie
- olie
- kerriepoeder
Was de preien goed schoon, snij het witte gedeelte (bewaar een gedeelte van het groen) in grove ringen en bak ze met het gesneden sjalotje, teentje knoflook aan in de olie. Voeg er een beetje kerriepoeder bij en roer alles goed om.
Voeg de in stukken gesneden geschilde aardappelen, de diepvries doperwten en het takje tijm toe. Giet er de warme groentebouillon bij totdat alles net onder staat.
Laat het geheel ongeveer 25 minuten zachtjes koken. Haal het stokje van de tijm er uit. Puree de soep, maak eventueel op smaak af met peper en zout.
Voeg nog wat bouillon toe, als de soep te dik is.
Garneer de kop soep met wat van het groen van de prei, héél fijn gesneden en/of peterselie.
Voor de liefhebber kan er nog crème fraîche door.
****
RECEPT
PREISOEP.
Ingrediënten:
- 3 preien
- 2 middelgrote aardappelen
- 50 gram diepvries doperwten
- groentebouillon (van blokje)
- 1 sjalotje
- 1 teentje knoflook
- peper,zout
- takje tijm
- peterselie
- olie
- kerriepoeder
Was de preien goed schoon, snij het witte gedeelte (bewaar een gedeelte van het groen) in grove ringen en bak ze met het gesneden sjalotje, teentje knoflook aan in de olie. Voeg er een beetje kerriepoeder bij en roer alles goed om.
Voeg de in stukken gesneden geschilde aardappelen, de diepvries doperwten en het takje tijm toe. Giet er de warme groentebouillon bij totdat alles net onder staat.
Laat het geheel ongeveer 25 minuten zachtjes koken. Haal het stokje van de tijm er uit. Puree de soep, maak eventueel op smaak af met peper en zout.
Voeg nog wat bouillon toe, als de soep te dik is.
Garneer de kop soep met wat van het groen van de prei, héél fijn gesneden en/of peterselie.
Voor de liefhebber kan er nog crème fraîche door.
****
Wat een heerlijk verslag van de verbouwing, bezoek dochter/kleindochter en als toegift een heerlijke preisoep!
BeantwoordenVerwijderenTot de volgende keer!
Jullie hebben nog heel wat werk te verzetten om alles voor elkaar te krijgen. Gelukkig deze keer geen tegenslagen en ik hoop dat het zo blijft.
BeantwoordenVerwijderenGezellige dag
groetjes, Truus uit Drenthe
Wanneer je nu terug denkt aan wat jullie toen allemaal zo maar deden, zul je wel eens denken: hoe was het mogelijk. Maar je deed het gewoon. Wat is Julia daar een heerlijke baby. Zoals altijd weer genoten van je heerlijke blog. Fijn weekend en groetjes van Wilma
BeantwoordenVerwijderen