Daarginds de groene heuvels.

Op dit blog vertrouw ik in gedeelten mijn pennenvruchten toe van het houden van vakantie in Frankrijk, het wonen daar en onze belevenissen daarginds.
Ik ben met het schrijven hiervan al begonnen in 1994, waar blijft de tijd ?

Met een "voorraad" van 130 bladzijden, zal ik twee keer per maand een hoofdstuk posten, op de 1ste en 15de van iedere maand.
Ik maak er dus een feuilleton van!

Om privacy redenen heb ik de namen van de personen die in de verhalen voorkomen veranderd.

Lees gezellig mee en een reactie van tijd tot tijd zou ik erg op prijs stellen.
Als het je aanspreekt en je wilt niets missen, dan kun je ook volger worden.
à Bientôt, (tot straks).............Daarginds !

donderdag 28 mei 2015

PATCH.


PATCH

Als we bij Johan en Coby op bezoek kwamen, was het even bijpraten, lekker in de tuin zitten met een drankje en we maakten vast en zeker een rondje door de tuin.
Dat was op de campagne gewoon een “must”!
Je kwam bij elkaar op bezoek en dan ging het vanzelf, je liep door de tuin te genieten van mooie bloemen of probeerde samen een oorzaak te vinden voor de plantjes die het juist niet goed deden
Alles wat er in hun moestuin groeide, was bijna ieder seizoen een succes
Johan had altijd wel bij het planten in het voorjaar bijvoorbeeld wat prei plantjes over, of leguitjes, die hij ook weer had gehad.
Of stekjes van een lekkere zoete soort doordragende aardbei of wat koolplantjes en die kreeg ik dan.
Er viel altijd wel wat uit te wisselen.
Met Coby wisselde ik stekjes of zaadjes uit van bloemen.

In hun boomgaard, met diverse soorten pruimen, appels, peren, kersen en perziken bomen, maakten een wandeling in de oogsttijd tot een prettige bezigheid.
Er ging niets boven het proeven van een aan de boom gerijpte pruim, keuvelend met elkaar in de zon en dan gewoon de pit van je af spugen en weer een ander soort proberen!

In hun gastenhuisje had Coby op de bedden mooie zelf gemaakte quilts liggen en in hun huiskamer hing ook een quilt aan de muur, die wel eens verwisseld werd, afhankelijk van het seizoen.
 Voordat ik naar Frankrijk verhuisde, had ik me bij een Volksuniversiteit ingeschreven voor een cursus “patchwork”, maar helaas was daar toen geen plaats meer.
Ik vertelde dat aan Coby en toen vroeg ze of ik het niet leuk zou vinden om met haar mee te gaan naar haar quiltclub.
Ze stelde voor: “Ga gewoon een keer mee om te kijken”.
Op haar club kwamen de leden elke veertien dagen een middag bij elkaar in de “salle de polyvalente”, een soort dorpshuis.
We maakten een afspraak dat ik de eerstvolgende keer met haar mee zou gaan.

Op een zonnige middag reden we samen, met het dak open, al deinend in haar lelijke eend naar de “Salle de polyvalente”, waar de dames bijeen kwamen.
Coby was de enige Nederlandse en alle andere dames waren Françaises, dus de voertaal was uiteraard Frans!
Ik werd hartelijk ontvangen met de nodige kussen over en weer.
Na de uitgebreide begroeting en vragen over hoe het ging, zocht iedereen een plekje op aan de tegen elkaar aangeschoven tafels.
De werkzaamheden varieerden afhankelijk waar ze mee bezig waren.

 Eerst dacht ik waar hebben ze het nou over?
Vooral als ik woorden hoorden als “gabarits” (mallen) of “je cous”!
Ik hoorde bij wijze van spreken mijn hersenen kraken, als ik vliegensvlug de vervoeging van het woord “coudre” (naaien) voor de geest haalde.
Dan was ik blij dat ik kon vaststellen dat ze “ik naai” bedoelde, terwijl ik dan al weer de rest van het gesprek gemist had.
Op taal gebied komen er bij het “patchen/quilten” al specifieke termen in het Nederlands voor, laat staan in het Frans.
Maar afgezien daarvan leek het me leuk om met “patchen” te beginnen.
Wij spreken het uit als “petchen”, maar in het Frans is het zoals het er staat “patch”, met een duidelijke A er in!
De dames vonden nog een Hollandaise op hun club ook wel leuk, het leidde automatisch tot gesprekken, waarbij verschillen in cultuur en gewoontes de revue passeerden. Soms tot grote hilariteit van de één of ander!
Het was een echte club, met een “presidente”, (voorzitter), vicevoorzitter en secretaresse. Het lidmaatschap kostte maar 100 franc (later 15 euro) per jaar!

Coby bood aan me de beginselen van het “patchen” bij te brengen.
Ik weet nog dat ik zei: “Ja, maar ik heb helemaal geen stofjes!”
“Dat komt vanzelf en ik heb genoeg stof om een begin te maken” zei Coby.
We spraken af dat we iedere donderdagmiddag bij elkaar zouden komen.

Toen rees de vraag, wat ik zou gaan maken?
Coby had diverse boeken waar we in zaten te bladeren en toen viel ik voor deze huisjes quilt.



Máár er was geen patroon bij. Ook géén probleem volgens Coby, dat konden we zelf ook wel tekenen.
Ze had me gelukkig al wel de beginselen van het patchen uitgelegd, hoe je naar een quilt moest kijken om te weten hoe hij in elkaar was gezet.
Onder aanwijzingen van Coby tekende ik de blokken voor de huisjes, waarbij we zelf de maten en verhoudingen bepaalden.

Zo groeide in de loop van de winter mijn eerste zelfgemaakte quilt.
Soms dacht ik wel eens: “Was het niet handiger geweest, als ik eerst een set pannenlappen had gemaakt?”
Dus zonder schroom en er niet echt bij stil te staan, wat er allemaal nog verder aan te pas kwam, zoals het in elkaar zetten, dubbelen van de quilt en doorpitten, gelijk maar een formaat van 1.65 m in het vierkant!
Coby had genoeg stofjes in voorraad en we gingen uiteraard op stap om inkopen te doen om leuke lapjes er bij te zoeken.
Vaak dacht ik, dat staat toch voor géén meter, dat lapje met die en die kleur of dessin bij elkaar. Maar Coby had een rotsvast vertrouwen in het eind resultaat: “Met patchen komt het altijd goed?!”.


Voilà, hier dan het resultaat van mijn eerste quilt, die hier op de tweejaarlijkse gehouden expositie van de club hing.
De voorbereidingen voor een expositie, die soms in een kasteel, muziekschool of Casino werd gehouden, gingen een beetje met de Franse slag.
Geen eindeloze vergaderingen, ze hadden al jarenlang ervaring in het organiseren daarvan. Je moest wel opgeven van tevoren met hoeveel quilts je wilde exposeren.
Als dan bij een optelsom bleek, dat we er te weinig hadden, het streven was rond de tachtig quilts, dan konden we altijd wat quilts van dames van een club in een ander dorp lenen.

Het inrichten van de expositie was wikken en wegen, in welke kamers en met welke accessoires de quilts kwamen te hangen of te liggen.


De accessoires konden varieerden van een chaise longue, kinderbedje, bloemstukken, gemaakt van bloemen uit eigen tuin tot een muziekstandaard om een quiltboek opengeslagen op te zetten.
Uiteindelijk viel dan alles letterlijk en figuurlijk op zijn plek, mede dankzij de enige man in ons midden, ook lid van de club. Hij ging gewapend met divers gereedschap op aanwijzing van de dames aan de slag.
De vernissage  (opening) van de expositie had altijd een officieel tintje met  genodigden, een hapje en een drankje.

Dit was  in 2001 “mijn” eerste expositie waar ik aan deelnam en er volgden er gelukkig nog veel meer.
                                       *************


RECEPT.

GEVULDE BLADERDEEG SCHELPJES. (2 personen)

Ingrediënten:

- 2 kant en klare bladerdeeg schelpjes
- 3 volle eetlepels mascarpone
- 2 eetlepels vanille kwark
- 3 stengels rabarber
- 6 aardbeien
- klontje boter
- suiker naar behoefte.


Maak de rabarber schoon, trek de draden er af en snijd ze in stukken.
Smelt een klontje boter in een pan en doe de rabarber met de gewassen aardbeien en suiker er in.
Roer regelmatig en laat het zachtjes zonder deksel tot een mooie dikte inkoken en afkoelen.

Meng de mascarpone met de kwark tot een gladde massa. Ik gebruik daar geen suiker in, maar dat kan uiteraard wel!
Vul de schelpjes royaal met dit mengsel en maak een holletje in het midden.
Doe daar het  afgekoelde rabarbermengsel in.
Als garnering zijn aardbeien logischer, maar bij mij waren dat een paar blauwe bessen!



 Wij vonden dat dit dessert wel kon, na een lichte maaltijd van gegrilde kip met salade!

                                                           *******

4 opmerkingen:

  1. Weer een heel leuk verhaal Sylvia. En wat een durf om meteen met die huisjes te beginnen. Maar je had een goede lerares, lees ik. Groetjes Wilma

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een prachtig begin van je kennismaking om te patchen en quilten!!! Mooi verhaal!
    Liefs, Ineke

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat een prachtige quilt en dat gelijk als eerste! Dat is wel heel wat leuker om te maken dan de 30x30cm grote blokken met verschillende patronen van mijn eerste quilt.Die is dan ook nooit af gekomen.
    Dat recept ziet er heerlijk uit.Laat ik nou net wat rabarber uit eigen tuin hebben gehaald-dat wordt smullen-dank je wel.
    groetjes,Truus uit Drenthe

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Het recept was heerlijk-heb genoten!!
    groetjes,Truus uit Drenthe

    BeantwoordenVerwijderen